Diagnostyka i leczenie chorób
Toksoplazmoza leczenie
Toksoplazmoza nabyta przebiegająca z objawami zapalenia węzłów chłonnych lub siatkówki wymaga leczenia pod nadzorem specjalisty chorób pasożytniczych. Leczenie wymaga długotrwałego stosowania leków przeciwpasożytniczych pod kontrolą parametrów morfologii krwi oraz regularnego oznaczania poziomu swoistych przeciwciał przeciwtoksoplazmowych. Prawidłowo prowadzone leczenie toksoplazmozy nie pozostawia trwałych następstw.
Toksoplazmoza ciąża
Toksoplazmoza nabywana w czasie ciąży stanowi istotne niebezpieczeństwo zdrowotne dla przyszłego potomstwa. Opóźnienie rozwoju umysłowego, zapalenie siatkówki, wodogłowie, drgawki i inne cechy uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego należą do groźnych i nieodwracalnych następstw nieleczonej toksoplazmozy wrodzonej. Ciąża u kobiety z toksoplazmozą powinna być prowadzona pod nadzorem specjalistycznym. Przed rozpoczęciem terapii przeciwpasożytniczej należy dokładnie ustalić czas trwania zarażenia kobiety ciężarnej wykonując oznaczenia poziomu swoistych przeciwciał w kierunku toksoplazmozy w referencyjnym laboratorium. Leczenie toksoplazmozy w czasie ciąży oraz u noworodków i niemowląt może prowadzić tylko specjalista, posiadający duże doświadczenie praktyczne w tym zakresie.
Borelioza leczenie
Borelioza przebiegająca z objawami w postaci zapalenia stawów, uszkodzenia ośrodkowego lub obwodowego układu nerwowego (np. porażenie nerwu twarzowego) wymaga doboru skutecznych leków, uzależnionych od okresu choroby, czasu trwania zakażenia oraz charakteru i stopnia nasilenia objawów klinicznych. Dlatego też leczenie boreliozy powinno być prowadzone przez doświadczonego specjalistę w tej dziedzinie. Podczas leczenia boreliozy zaleca się okresową kontrolę swoistych przeciwciał we krwi obwodowej (IgM, IgG).
Choroby tropikalne
Konsultacja lekarza medycyny tropikalnej przed wyjazdem do krajów egzotycznych jest wskazana, gdyż jedynie profesjonalne przygotowanie się do podróży zapewnia optymalny poziom bezpieczeństwa i ochrony. Skuteczna profilaktyka dla osób wyjeżdżających do strefy tropikalnej i subtropikalnej powinna uwzględniać trzy kierunki: dobór właściwych leków przeciwmalarycznych, opracowanie indywidualnych szczepień ochronnych zalecanych i wymaganych w międzynarodowym ruchu turystycznym, przestrzeganie zasad higieny tropikalnej.
